چهارشنبه، اردیبهشت ۲۷، ۱۳۹۱

مايه‌ عيش آدمی شكم است                     چون به تدريج مي‌رود چه غم
گر نبندد چنان كه نگشايد                        گر دل از عمر بركنی شايد
ور گشايد چنان كه نتوان بست                  گو بشوی از حيات دنيا دست

هیچ نظری موجود نیست: